اثر بازدارندگی عصاره میوه بلوط بر تکثیر ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک

مقدمه و هدف: در سال های اخیر با افزایش سویه های مقاوم به دارو در انواع ویروس ها، یافتن مواد طبیعی با خواص ضد ویروسی که دارای اثرات جانبی کمتری نیز باشند مورد توجه محققین قرار گرفته است. بلوط گیاهی است که دارای اثرات مختلف درمانی از جمله اثر ضد باکتریایی و قارچی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین حداقل غلظت کشنده عصاره هیدروالکلی گیاه بلوط روی ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک در کشت سلول کلیه نوزاد هامستر صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1389 در دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد انجام شد، عصاره هیدروالکلی برگ های بلوط به روش خیساندن با اتانول 70 درصد تهیه شد. سلول کلیه نوزاد هامستر در محیط کشت حاوی 5 درصد سرم جنین گوساله در میکروپلیت های 48 خانه ای کشت گردید. پس از تعیین غلظت دارای 50 درصد سمیت عصاره بر روی سلول های مذکور، اثر ممانعت کنندگی (50 رصد بازدارنده) آن بر تکثیر ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک در دومرحله جلوگیری از اتصال و تکثیر بعد از اتصال ارزیابی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری پروبیت تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در بررسی غلظت دارای 50 درصد سمیت عصاره، تا غلظت 200 میلی گرم بر میلی لیتر هیچ گونه مرگ سلولی مشاهده نگردید. بر اساس آنالیز پروبیت، 50 درصد غلظت بازدارنده عصاره برای مرحله قبل از اتصال ویروس برابر 02/1 میلی گرم بر میلی لیتر و برای مرحله تکثیر بعد از اتصال برابر 257/0 میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد. بر اساس مدل پروبیت با افزایش غلظت عصاره درصد مهار اثر سیتوپاتیک در هر دو مرحله افزایش یافت(01/0p<). نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی میوه بلوط ضمن سمیت سلولی بسیار پایین، دارای اثر بازدارندگی قابل قبولی بر تکثیر ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک در کشت سلول می باشد، لذا می تواند به عنوان یک داروی گیاهی مناسب مورد ارزیابی بیشتری قرار گیرد.